AI, wrzucam, bo modne

Rola AI w procesie tworzenia komentarzy

            AI pełni funkcję w tworzeniu moich komentarzy jedynie tam, gdzie od samego początku planowane było wykorzystanie tego narzędzia. Doświadczenia z pracą z ChatGPT wskazują, że jest to narzędzie, które doskonale odnajdują się w tworzeniu nieemocjonalnych, neutralnych wypowiedzi, biorących pod uwagę ogromną ilość kontekstów.

Wykorzystanie ChataGPT do działań artystycznych w pewnym zakresie budzi moje wątpliwości ze względu na potencjalną, możliwość manipulowania generowanymi treściami, bądź też udostępniania nieweryfikowanych treści lub treści nieoznaczonych jako wygenerowane. Istotne jest poczynienie pewnych założeń na początku pracy z tym narzędziem. Sygnowanie własnym imieniem i nazwiskiem wygenerowanych treści bez stosownego zaznaczenia może narażać na różne, często niezauważane na początku konsekwencje prawne czy etyczne.

Abstrahując od tego rodzaju rozważań, przed rozpoczęciem wykorzystywania takich narzędzi stawiam sobie kilka pytań:

1.     Po co? – w jakim celu będę wykorzystywać AI

2.     Jak? – w jakim zakresie będę ingerować w otrzymane wyniki

3.     Co dalej? – w jaki sposób upublicznione zostaną wyniki     

Co do zasady staram się korzystać z AI wyłącznie wówczas, kiedy AI jest głównym wykonawcą i w pewnym sensie twórcą takiego działania. Robię to bardziej z ciekawości badawczej niż dla osiągnięcia efekciarskiego, efektownego czy nawet efektywnego wyniku.

Zdarza mi się korzystać z ChataGPT w sytuacjach codziennych, dla rozrywki, ale w przypadku działań artystycznych korzystam z niego wyłącznie wówczas, kiedy uznaję, że takie wykorzystanie albo pogłębi oddziaływanie planowanego mojego działania, albo robię to dla sprawdzenia możliwości tego narzędzia, które mogą być przydatne w kontekście przyszłych działań artystycznych.

Dość istotnym dla mnie jest założenie zakresu ingerowania w otrzymane wyniki albo już przed rozpoczęciem działania, albo na samym początku, kiedy zaczyna być widoczne, jakich efektów można się spodziewać. Duże znaczenie w zakres ingerencji ma też język, w którym działanie jest tworzone. W przypadku języka angielskiego w większości przypadków odpada konieczność korekty i redagowania tekstu. W przypadku języka polskiego zdarzają się błędy językowe. Osobiście uważam za dopuszczalne na każdym etapie dokonywanie korekty językowej. Zakres ingerencji obejmuje także zakres upublicznianych danych. ChatGPT ma to do siebie, że zadane kwestie rozważa z wielu perspektyw. Warto na samym początku podjąć decyzję, z jakiej perspektywy prowadzony będzie dialog i która perspektywa ma być upubliczniona, przy założeniu, że nie eksponuje się wszystkich wygenerowanych danych. Na przykład może być to wygenerowany i nieobrabiany później dialog pomiędzy modernizmem, a współczesnością, jak w poniższym fragmencie:[1]

Modernity: (gesturing towards a Cubist painting) Ah, the Cubists truly revolutionized the way we perceive reality, breaking it down into fragmented forms and perspectives.

Contemporary: (nodding thoughtfully) Indeed, Cubism challenged traditional notions of representation and perspective. But do you not find it paradoxical that while Cubists aimed to reveal multiple viewpoints, their works often alienated viewers, making it difficult to discern the subject matter?

Modernity: (reflectively) A valid point. The pursuit of abstraction sometimes led to a disconnect between the artist's intention and the audience's interpretation. But was it not our aim to push the boundaries of artistic expression, regardless of accessibility?

Contemporary: (contemplating) True, but accessibility is crucial in fostering meaningful engagement with art. Take the Dadaists, for example. While their anti-establishment ethos and absurd creations were a response to the horrors of war and societal conventions, their works often seem to reinforce chaos rather than critique it.

Sposób upublicznienia rezultatu to dla mnie kwestia dotycząca informowania o tym, że w trakcie działania wykorzystana została sztuczna inteligencja i jaki był zakres ingerencji w otrzymane rezultaty. Uważam, że nie każde działanie, wykorzystujące sztuczną inteligencje wymaga takiego zaznaczenia. Zależy to także w pewnym sensie od odwagi cywilnej autora takiego działania, tj. od wzięcia odpowiedzialności za upublicznianą treść, przy założeniu braku informowania o współpracy ze sztuczną inteligencją.

            ChatGPT w moich działaniach w tym momencie odgrywa marginalną rolę, dotychczas zrealizowałem trzy działania z wykorzystaniem sztucznej inteligencji, z czego jedynie dwa zostały upublicznione. Planuję wykorzystania sztucznej inteligencji do kolejnych dwóch działań. Marginalność wykorzystania ChataGPT wynika również stąd, że jestem na etapie sprawdzania jego możliwości oraz eksperymentowania, próbując uzyskać satysfakcjonujące mnie rezultaty. Zakres ingerencji dotychczas bywał różny, a każdorazowo osoby odbiorcze były informowane, że działanie zawiera treści wygenerowane przez AI.

Nie potrafię przewidzieć, jak będzie to wyglądało w dalszej perspektywie moich działań, ale wydaje mi się, że będzie to narzędzie raczej wspomagające pracę, aniżeli narzędzie wykonujące za mnie pracę. 

[1] Dialog po raz pierwszy został zaprezentowany w ramach Konferencji Artystyczno-Naukowej „Doświadczanie nowoczesności. Między utopią a antyutopią”, organizowanej przez Instytut Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, 20 marca 2024 r., jako referat pt. „Dialog nowoczesności ze współczesnością, w którym AI pełni rolę interlokutorów”