Rzadka okazja do udzielenia korekty - oprowadzanie potencjalne III

Kiedy już się wie, po co się chodzi na wystawy, to można było dotrzeć i na wystawę Rzadka okazja do udzielenia korekty. Można było zwiedzić ją tak. Można też było tak.

Można też na przykład inaczej zwiedzać tę wystawę, o ile jak się przyszło to się zauważyło, że przed wejściem do whitecubowej 6,5x7,5 metra przestrzeni na białym prostopadłościennym podeście, ok. 25x25x130 cm leżała kartka z tekstem takim:

„RZADKA OKAZJA DO UDZIELENIA KOREKTY

Piszę inaczej niż mówię, mówię inaczej niż myślę, myślę inaczej niż powinienem i tak dalej do najgłębszej ciemności

Franz Kafka

O tym, gdzie się znajdujemy musimy zdecydować sami. Malarz zostawia nam jedynie fenomenologiczny stosunek swoich prac i wskazówki, że schematy nie muszą być ozdobne.

Czy ich geniusz leży w koncepcie?

Prace Maciejczyka charakteryzują się intuicyjnym symbolizmem - wszystko zdaje się zapraszać do własnych poszukiwań, znamy przecież te słowa i te emocje. Dzieła nie narzucają nam przecież jednoznacznych interpretacji, lecz otwierają przestrzeń do odkrywania znaczeń na własnych zasadach.

Obrazy Kuby zdają się żyć własnym życiem - mówią, pytają, wyrażają swoje zdanie i to zdaje się być punktem zwrotnym w ich przeżywaniu - powstają w określonym kontekście i zawsze w określonym kontekście funkcjonują. Choć kontekst zależy od nas to przecież te słowa i zdania należą do artysty - ta mimikra uprawiana z pracami jest namacalnym dowodem statementu artystycznego, który to nie próbuje być przekazem podprogowym. Sztuka zaczęła stawiać pytania, a odpowiedzi przepadają w najgłębszej ciemności.

Chcemy pokazać, że da się inaczej.

Sztuka może dawać odpowiedzi, artyści i artystki mają głos. Udzielamy odpowiedzi, które mamy - innych nie posiadamy, oddajemy je w wasze dłonie i zapraszamy do udzielenia korekty.

Jakub Pojda

Kuba Maciejczyk– ur. 1994 w Wadowicach, absolwent Wydziału Sztuki UKEN w Krakowie. Doktorant w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego. Stypendysta MEiN 2019 w dyscyplinie sztuk plastycznych.

W formie działań tekstowowizualnych oraz performatywnych porusza tematy związane z przemijaniem, poszukiwaniem sensu oraz zawiera obserwacje zjawisk społeczno-politycznych oraz artystycznych. Rozwija cykle: @merelystating @attheendofthedayproject.”

a na odwrocie z tekstem takim:

„Tak trzeba, proszę Państwa, malować, klasycznie, klasykiem się posiłkować, za i poza klasyk nie wychodzić, a broń boże, proszę Państwa, przed klasyka wychodzić.

Kuba Maciejczyk

Obrazy na wystawie:

Ramka (place art here)

Interpelacja ws. sztuki najnowszej lub stanu RP (co to ma być)

Plan A (co jeśli się uda)

Nie płacz ziomek, bo tu miejsca brak na Twe męskie łzy (żaden płacz nie trwa wiecznie)

Breaking hearts and telling lies (wciąż nikt Cię nie kocha)

Nothing more nothing less (this is bedroom art)."

I jak się wzięło tę kartkę to wtedy znowu można na przykład tak sprawnie przejść przez całość i wyjść. Wtedy ta wystawa to wygląda tak, że od wejścia drzwiami, po lewej, czyli trochę za plecami wyklejony czarny tekst na ścianie białej TAK TRZEBA, dalej obraz ok. 60x50 cm kolorowe tło, ramka czarna, tekst sprayem place your art  here, dalej wyklejony czarny tekst na ścianie białej MALOWAĆ, dalej obraz w rogu pod kątem, częściowo na ścianie na lewo od drzwi ok. 70x50 cm, tło pomarańczowo-różowe, duża biała plama sprayem na górnej połowie, a na dolnej połowie napis taki sprayem co to ma być, dalej już w całości na lewej ścianie od drzwi wyklejony czarny tekst na ścianie białej KLASYCZNIE, kolejno obraz ok. 150x50 cm na żółto-pomarańczowym tle sprayem tekst co, jeśli się uda, dodatkowo podkreślony czarną kreską, dalej wyklejony czarny tekst na ścianie białej KLASYKIEM SIĘ POSIŁKOWAĆ, ale fragment W oraz A i Ć już na ścianie na wprost od drzwi, potem znowu obraz ok. 70x50 cm, tło ciemnoszaroczarne z piaskowym napisem zaden placz nie trwa wiecznie, dalej wyklejony czarny tekst na ścianie białej POZA KLASYK NIE WYCHODZIĆ, obok obraz około 80x60cm z napisem białym na czerwonym tle u góry, tak na 1/8 obrazu lnepilnepil, pod napisem kreskę grubą białą, a pod kreską grubą białą na żółtym tle napis czarny wciaz nikt cie nie kocha, dalej wyklejony czarny tekst na ścianie białej A B, a później na najbardziej prawej ścianie wyklejony czarny tekst na ścianie białej ROŃ BOŻE, potem obraz ok. 100x100cm, na którym na takim niebieskim tle żółty napis, sprayem this is bedroom art i w końcu wyklejony czarny tekst na ścianie białej PRZED KLASYKA WYCHODZIĆ i potem się wychodzi przez drzwi.

fot. Martyna Szulakiewicz-Gaweł, widok z wystawy Rzadka okazja do udzielenia korekty.